Roman

İşte bu romanımın şimdiye kadar yazdığım bölümü



Defne



Merhaba!
Ben Defne.7 yaşındayım (ne yazık ki) Neden mi “ne
yazık ki” dedim?


Çünkü bu sene okula gideceğim.
Anasınıfını da hiç sevmemiştim zaten.


Okulu da sevmem herhalde. Zaten
ablamın söylediğine göre 1.sınıf çok zormuş.


Size biraz ablamdan bahsedeyim.
Ablamın adı Merve 8 yaşında. 3.sınıfa gidiyor.


Ablam 1.sınıfa giderken hep ödev
yaparmış. (gerçi şimdide ödev yapıyor)


—Kızım hadi kahvaltıya gel. Bugün ilk
kez okula gideceksin.


—Okula gitmek istemiyorum.


—Ama gideceksin.


—Hayır gitmiycem.


—Gitmek zorundasın.


—Hayır, hayır, hayır
git-mi-yo-rum.


—Bak gidersen sana çikolata
veririm.


—Beni kandıramasın anne.


—Bugün git eğer beğenmezsen yarın
gitmezsin.


—Of peki tamam


Aşağı indim. Kahvaltımı yiyip servise
bindim. İşte okulda ilk günüm başlıyor.


Serviste bir tek ben vardım. Sonra
benimle yaşıt olan bir kız yanıma oturdu. Ve bana:


—Merhaba!


—Merhaba


—Sen kaçıncı sınıfa gidiyorsun?


—1.sınıfa


—A bende!


—A mı B mi?


—A


—Bende A


—Demek ki aynı sınıftayız


—Evet


—Senin adın ne?


—Defne. Senin?


—Ayşe


Tam o sırada servis durdu okula
gelmiştik.


—Geldik galiba.


—Evet


—Beraber yukarı çıkalım mı?


—Olur


Yukarı sınıfa çıktık. Kimse yoktu.
İlk gelen bizlerdik herhalde.


Ayşe’nin yanında bir yer kaptım.
Aslına bakarsanız okul o kadar da kötü değil galiba.


Neyse hemen karar vermeyeyim. O da
ne? Bir çocuk daha geldi galiba.


—Merhaba Ayşe.


—Merhaba Kerem


—Bu kız okula yeni mi gelmiş?


—Evet. Bizim serviste


—Adı ne?


—Defne


Niye bana sormuyorsun peki? Diye
sertçe çıkıştım.


Çocuk: Bu yeni gelen kız biraz
sinirli galiba, dedi.


Ayşe: Onu rahat bırak Kerem, dedi


Yanıma gelip: Bu bizim sınıfın
kabadayısı, dedi


Peki, sen nereden biliyorsun?
Dedim


Bana: Ben anasınıfında bu
okuldayken de buradaydı anasınıfından beri onu tanıdığım için.


Aslına bakarsanız kararım değişti.
Okul kötü bir yer. Ayşe’ye kanım ısındı.


Ama Kerem’i hiç sevmedim


Neyse sonra Ayşe ile kantine
gittik. Tost aldık onu yerken


bir afiş gördüm.(Aşağıdaki afiş)






































Okulumuzdaki
Amigo kız seçmelerine katılın.























































—Ne dersin Ayşe? Sence bizde
katılalım mı?


—Bilmem ki.


—Bence başarabiliriz.


—Bir denesek bir şey olmaz
herhalde


—Gerçekten mi?


— Gerçekten


—Yaşasın!


Sonra aşağı inip adımızı
yazdırdık. Seçmeler Çarşamba.(Bugün Pazartesi)


Kararımı değiştirdim yarın okula
gelmek zorundayım.(Okul sandığım kadar kötü değilmiş)


Yarın Ayşe ile çalışabiliriz. Zil
çaldı. Sınıfa gittik. Öğretmen iki kız ve beni tahtaya kaldırdı.


Bu sene yeni gelen üç öğrencimiz var,
dedi. Bana:


—Senin adın ne?


—Defne


—Defne’cim bize kendini tanıtır
mısın?


—Tabiî ki. Benim adım Defne.7
yaşındayım. Eski anaokulumun adı: Sevgi Anaokulu idi.


—Tamam, canım oturabilirsin.


Oturdum.


Başka bir kıza: Senin adın ne?
Diye sordu.


Kız: Sevim, dedi.


Öğretmen Bize kendini
tanıtırmısın? Dedi:


Kız: Benim adım Sevim.7 yaşındayım.
Eski anaokulumun adı: Çiçek Anaokulu, dedi.


Öğretmen: Otur, canım, dedi.


Kız oturdu.


Son kıza: Peki senin adın ne? Diye
sordu.


Kız: Esra, dedi


Öğretmen Bize kendini
tanıtırmısın? Dedi:


Kız: Benim adım Esra. 7
yaşındayım. Eski anaokulumun adı: Ece Anaokulu, dedi.


Öğretmen: Otur, canım, dedi.


Kız oturdu. Zil çaldı. Şimdi yeni
arkadaş edinmenin tam zamanı. Hemen Ayşe’nin yanına gidip:


—Yeni gelen kızlarla arkadaş
olalım mı?


—Olabilir. Ama benim gözüm Sevim’i
hiç tutmadı.


—Hayır. Bence hepside çok tatlı
kızlar.


—Umarım.


İlk önce Esra’nın yanına gittik.
Ben:


—Merhaba!


—Merhaba!


—Merhaba!


Herkes(yani üçümüz) merhaba deyip
sustuk. Ben bu sessizliği bozarak:


—Niye hepiniz sustunuz, dedim.
Esra:


—Sevim’in yanına gidelim mi? Dedi.
Ayşe:


—Olur, dedi. Ben:


—Bana uyar, dedim.


Üçümüz yürüyerek Sevim’in yanına gittik.
Ayşe olduğu yerde durdu.


Galiba Sevim’le karşılaşmamak için
yaptı bunu. Biraz bekledik. Tam


Ayşe’ye niye dikiliyorsun? Diye
soracaktım ki zil çaldı. Sınıfa koştuk.

biraz kısa olmamış mı????

devamı var canım

harika olmuş cnm

bencede harikaolmuş

bundan sonra her cumartesi devamını yazcam

beklioruz

bu cumartesi yazamadım çünkü dışarı çıktık
bugünde dayımlara gitcez yazamıycam

Devamı:

Sınıftaki ders sıkıcı idi.Zil çalınca koşa koşa Ayşe 'nin yanına gittim.
Niye kapıda durduğunu sordum.Oda bana:
-Sevim'de bi şey var
-Ne var?
-sanki,sanki......
-sanki ne?
-sanki o bir.....
-o bir ne?
-o bir peri
-ne?

bu muydu ya
SEN ÇOK ÇİZGİ FİLM İZLİYON GALİBA
-hayır bana inan DEFNE
-NERDEN ANLDIN Kİ?
peri olduğunu
-bende bir periyim
-ne?
saçmalama ya
-hayır bana inan ben periyim
-peki o zaman
-
-bunu kanıtla
-ne?
herkesin içinde mi?
-hayır
-..........
-bu akşam senin evinde
saat 23:00 DA
-olur
-iyi
ikimizde sustuk
eve gittim 23:00 olmasını bekledim
ve saat 23:00 oldu ama hala gelmedi derken
kapı çaldı kapıyı açtım ve:
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa diye bağırdım

................................................................



devamı gelicek

güzeel çok güsell